| |
 
RYS HISTORYCZNY
Prawdopodobnie przodkami obecnego doga były: niemiecki "Bullenbeisser" (Bulldog), jak i zarówno "Hatz-and Saurüden" (psy tropiące i polujące na dzika, które przypominały krzyżówkę muskularnego mastifa angielskiego z Greyhoundem). Na dworach początkowo były trzymane psy tego typu do polowań na grubego zwierza. Później wraz ze spadkiem liczebności m.in. dzików na terenie dzisiejszych Niemiec ograniczano hodowle doga. Znalazł wtedy uznanie jako pies towarzyszący wśród wyższych warstw społecznych. Pierwszy wzorzec doga niemieckiego, który znacznie odbiegał od współczesnego standardu, został ustalony w Berlinie w roku 1880. Wielkim miłośnikiem tej rasy był kanclerz niemiecki Otto von Bismarck.
INFORMACJE OGÓLNE
Dog niemiecki to bardzo duży pies, ale o doskonale proporcjonalnej sylwetce, z pięknie rzeźbioną, wyrazistą, długą i wąską głową, osadzoną na długiej i suchej szyi. Przy swojej dużej masie nadspodziewanie zwinny i szybki, co zawdzięcza udziałowi charta wśród swoich przodków, choć głównym protoplastą rasy jest, jak wiadomo, dog tybetański. Ten piękny pies budową zbliżony omal do ideału, w postawie przypominający antyczną rzeźbę, uważany jest za Apolla psiego rodu. Piękno sylwetki łączy się ze wspaniałym charakterem psa. To pies o wysokim progu pobudliwości a więc opanowany, zrównoważony, odważny i karny. Doskonały pies rodzinny, świetny opiekun dzieci, pozbawiony agresywnych reakcji. Jest to pies łagodny, którego cechuje obojętna rezerwa w stosunku do obcych, a wielkie przywiązanie do swych właścicieli. Przebywając w bliskim i stałym kontakcie z człowiekiem, dog uczy się łatwo, nawet, jeśli nie jest to ściśle profesjonalne szkolenie, a jedynie codzienna „rozmowa” psa i Pana/Pani. Może spełniać rolę psa obrończego, do czego predysponują go zarówno pokaźne rozmiary jak i zdecydowanie w działaniu, w chwilach zagrożenia. Dogi doskonale czują się w mieszkaniu wśród ludzkiej rodziny. Nie są kłopotliwe, wybiegane na spacerze, w domu zachowują się jak przystało na rasę, z dużym spokojem i opanowaniem. Mało szczekają, przez co nie są hałaśliwe i nie stanowią problemów dla sąsiadów, niekoniecznie lubiących psy. Natomiast ze względu na krótką, pozbawioną podszerstka sierść, dogi przebywające w kojcu przez cały rok, muszą mieć ogrzewane zimą pomieszczenia. Absolutnie nie może być w kojcu sam, jeden pies! Pies jest zwierzęciem stadnym i nie może przebywać w samotności! Ogrzewany zimą kojec tylko wtedy, jeśli mamy minimum dwa psy! Przy takim sposobie trzymania dogów, musimy jednak zapewnić im jak najwięcej kontaktu z ludźmi. Spacery, zabawa, nauka. Kojcowe psy powinny mieć prawo do przebywania i w domu, choć czasowo. Tylko pies towarzyszący człowiekowi, okaże nam swą wielką miłość i przywiązanie! Ale chyba dlatego trzymamy psy, aby cieszyć się z tego, że z nami są! Dog nigdy nie powinien być traktowany jako ozdoba posesji! Trzymany sam, nawet w idealnym kojcu, będzie smutny, apatyczny, mało komunikatywny. Dog niemiecki jak większość bardzo dużych psów, nie jest psem długowiecznym, żyje średnio 8-10 lat. Predyspozycje tego dużego psa do występującego skrętu żołądka, mogą jeszcze skrócić długość jego życia. Jednak, poprzez ściśle przestrzegane reguły żywienia, możliwość wystąpienia skrętu żołądka, można w dużym stopniu wyeliminować. Dobry hodowca zaopatrzy właściciela szczenięcia w szczegółowe instrukcje dotyczące żywienia, pielęgnacji, treningu od wieku 7 tygodni aż do osiągnięcia wieku dojrzałego, a i postępowania z psem starym! Odchów doga nie jest łatwy. Szybko rosnące szczenię, osiągające w wieku dorosłym bardzo duże rozmiary ciała, wymaga kompletnego żywienia tak pod względem zawartości takich składników pokarmowych jak białko, węglowodany, tłuszcze jak i dodatków witaminowo-mineralnych. Jakiekolwiek niedobory żywieniowe w okresie wzrostu i rozwoju psa, muszą odbić się niekorzystnie (słabe nadgarstki, rozbieżne śródręcza, łękowaty grzbiet) na sylwetce dorosłego doga!! Najlepsze szczenię, jeśli trafi w złe warunki, nigdy nie osiągnie pełni swoich możliwości wynikających z posiadanych założeń genetycznych! Niebagatelną jest więc sprawą, z jakiej hodowli kupujemy szczenię! Doświadczony hodowca pokieruje odchowem szczenięcia, pozostając z właścicielem pieska w ścisłym kontakcie!
|
|
 
BUDOWA
Głowa - wydłużona, wąska, łuki brwiowe dobrze rozwinięte, jednak bez szczególnego uwydatnienia; mięśnie policzkowe tylko lekko zaznaczone, w żadnym razie silnie uwydatnione; przełom czołowy - wyraźnie zaznaczony; nos dobrze rozwinięty i wykształcony, szeroki, z dużymi otworami, czarny (wyjątek - dogi maści arlekinowej, u których tolerowana jest barwa cielista); kufa głęboka i jak najbardziej prostokątna; szczęki dobrze wykształcone, szerokie; zgryz - nożycowy.
Uszy - z natury wiszące, wysoko osadzone, średniej wielkości.
Ruch - harmonijny, elastyczny, lekki, miarowy i sprężysty. Kończyny widziane zarówno z przodu, jak i z tyłu muszą poruszać się równolegle.
Skóra - przylegająca, naprężona. U psów jednobarwnych dobrze pigmentowana, u arlekinów w rozkładzie zabarwienia występują plamki pigmentu.
SZATA I UMASZCZENIE
Włos doga niemieckiego jest bardzo krótki, gęsty, gładko i równo przylegający, z połyskiem. Dogi niemieckie grupuje się w trzech niezależnych zastawieniach umaszczenia: żółte i pręgowane, arlekiny i czarne, błękitne.
Żółty - jasno-złoto-żółty do nasyconego żółto-złotego; pożądana jest czarna maska.
Pręgowany - barwa zasadnicza jasnożółta do złoto-żółtej, z czarnymi, jak najbardziej równomiernie rozłożonymi i wyraźnie zaznaczonymi pręgami, przebiegającymi w kierunku żeber; pożądana czarna maska.
Arlekin - (biało czarny) barwę zasadniczą stanowi czysta biel, możliwie bez żadnych odcieni. Występują na niej dobrze porozkładane na całym ciele, nierównomiernie poszarpane, intensywnie czarne plamy.
Czarny - błyszcząca, intensywna czerń. Dopuszcza się białe znaczenia. Zalicza się tu także dogi tzw. płaszczowe, u których czerń niejako w postaci płaszcza pokrywa główną partię tułowia. Kufa, szyja, klatka piersiowa, brzuch, kończyny i koniec ogona mogą być białe. Do koloru czarnego należą też tzw. płytowe - białe psy z czarną łatą na głowie, także na bokach i w okolicach ogona.
Błękitny - czysty, stalowy błękit. Dopuszczalne są białe znaczenia na piersi i łapach.
ZACHOWANIE I CHARAKTER
Psy przyjazne, mocno przywiązane do właściciela, lubią dzieci; powściągliwe i ostrożne wobec obcych; występujące osobniki agresywne powinny być wyłączane z dalszej hodowli. Posłuszeństwo można wyegzekwować konsekwentnym i stosunkowo wczesnym wychowaniem.
|
|
|
  
ZDROWIE I PIELĘGNACJA
Poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia doga jest występujący często skręt żołądka. Efektem tego może być żywienie psa paszami ciężko strawnymi (nadmierne ilości węglowodanów np. kasza) jak ich zaleganie w żołądku. Następuje fermentacja, która prowadzi do ostrego rozszerzenia żołądka. Powstające w wyniku fermentacji gazy, gromadzą się ponad powierzchnią karmy i przy nawet niewielkiej zmianie pozycji psa unoszą i obracają żołądek, w ten sposób, że tak przełyk jak i odźwiernik do dwunastnicy zostają zaciśnięte. Pies chce zwymiotować, a nie ma jak! Proces ten może przebiegać i odwrotnie, kiedy po jedzeniu pies wykonuje gwałtowne ruchy (skacze, biega, tarza się po ziemi, zbiega ze schodów) czego efektem może być obrót żołądka. Treść pokarmowa nie może przejść do dalszych części przewodu pokarmowego, następuje jej fermentacja w żołądku. Zewnętrzne obserwacje to szybko narastające wzdęcie brzucha, dławienie się psa bez wymiotów, ślinotok. Konieczna jest natychmiastowa operacja, inaczej pies w krótkim czasie może zejść w strasznych męczarniach. Jednak przyczyny tego groźnego dla życia schorzenia to błędne karmienie i niewłaściwe postępowanie z dogiem. Dorosłego psa karmimy DWA RAZY DZIENNIE, po jedzeniu min. dwie godziny odpoczynku, nigdy nie należy karmić psa zmęczonego. Podawana karma powinna być prawidłowo zbilansowana, jeśli sami sobie z tym nie radzimy, to korzystajmy z gotowych pełnoporcjowych suchych karm, zawsze świeżo przygotowanych przed karmieniem.
Drugim poważnym schorzeniem jest dysplazja. Dogi w Polsce nie mają obowiązku prześwietlenia na dysplazję, ale warto wiedzieć co to jest dysplazja i jak temu zapobiec. Dysplazja czyli zniekształcenie stawu biodrowego, polega na spłyceniu panewki miednicy i zmianach kształtu główki kości udowej, która zamiast okrągłej staje się zbyt płaska, trójkątna lub grzybkowata. Dysplazją mogą być objęte oba stawy lub tylko jeden. Rozległość deformacji stawu biodrowego może być różna i stąd ustalono klasyfikację stopni dysplazji:
A - to normalne stawy biodrowe, wolne od dysplazji.
B - prawie normalne stawy biodrowe, wolne od dysplazji
C - dysplazja nieznaczna ( lekka )
D - średnia
E - ciężka
Powyższe nazewnictwo FCI wprowadziła obligatoryjnie z dniem 01 01 2001 we wszystkich krajach sfederowanych. Lekkie dysplazje nie wpływają w żaden sposób na użytkowość psa, średnie często też nie, natomiast ciężkie mogą w dużym stopniu utrudnić ruch psa , szczególnie w wieku starszym. Jednak w wielu przypadkach częstą przyczyną kulawizny, u młodego psa będącego w trakcie rozwoju i wzrostu jest nie nadążenie mineralizacji kośćca za wzrostem psa. W tym przypadku decydującą rolę odgrywa żywienie, które musi być idealnie zbilansowane tak pod względem zawartości białka, węglowodanów i tłuszczów, jak i składników witaminowo-mineralnych. Rosnące szczenię nigdy nie może być przekarmiane i w rezultacie zatuczone. Nie wolno też ich zmuszać do intensywnego wysiłku fizycznego! Ruch u szczeniąt i młodzieży powinien być zawsze dostosowany do możliwości i chęci psa do biegania, (ale to my dostosowujemy się do tempa ,a nie odwrotnie) Znam osobiście bardzo renomowane hodowle gdzie młodzież rosnąca jest wyprowadzana na załatwienie swoich potrzeb BEZ SPACERÓW i to na smyczy. Dog nie jest psem z temperamentem i tylko my uczymy go biegania za rowerem, lub wyprowadzania na wielogodzinne spacery, nie nauczony tego, nie będzie odczuwał braku. Nie radziła bym kupowania doga, jeśli mieszkamy na IV piętrze, bez windy! Nawet pies o całkowicie zdrowych stawach w starszym wieku, będzie miał duże problemy z pokonywaniem takiej ilości schodów. Z aktualnych badań wynika, że nieprawidłowy rozwój i ukształtowanie stawów biodrowych nie jest choroba wrodzoną, bowiem szczenięta rodzą się zdrowe, a rozwój dysplazji następuje w czasie intensywnego wzrostu i rozwoju psa! Podejmowane próby rozpoznania dysplazji u szczeniąt kilkutygodniowych, polegające na ustaleniu ścisłości przylegania główki kości udowej do panewki miednicy, nie dały pozytywnych rezultatów, ponieważ ich wyniki często okazywały się niezgodne z wynikami zdjęć rtg. przeprowadzonych u tych samych psów w wieku dorosłym. Zdjęcie rtg. stawów biodrowych umożliwiające wpis do rodowodu, wykonuje się po osiągnięciu przez psa/sukę 15 miesięcy.
Pielęgnacja doga niemieckiego jest prosta. Wymagają w miarę regularnego szczotkowania i przeczesywania sierści. Psy linieją na jesień, jednak nie tracą dużej ilości włosów.
|
|
|
  
KUPUJEMY SZCZENIĘ
Jeżeli zdecydowaliśmy się już na Doga, to musimy jeszcze zdecydować, czy to ma być piesek, czy też suczka. Pies jak i suka równie mocno są przywiązane do rodziny. Pies jest większy, okazalszy, bardziej efektowny, ale jeżeli mamy ogród i zależy nam na pięknej roślinności, to radzę kupić suczkę, lub psa wyprowadzać na spacer i nauczyć, żeby nie załatwiał się w naszym ogrodzie. Z kolei suczkę dwa razy w roku należy bardzo pilnować i nie puszczać ze smyczy na spacerach. Suka nie musi mieć szczenią (to przesąd). Ropomacicze, czy ciąża urojona, może ale nie musi występować u suk, które rodziły jak i u suk które nigdy nie miały szczeniąt. Psa pilnujemy przez cały rok. Skoro już wybraliśmy płeć, to kolejną sprawą jest wybór hodowli. Odradzam kupowania przed wystawami, czy na giełdach samochodowych, czy giełdach zoologicznych. Tak kupione szczenię po atrakcyjnej cenie może okazać się w przyszłości wielorasowcem, lub będzie tylko przypominał doga, ale jego charakter będzie odbiegał od wzorca. Nie kupujemy też szczeniąt z ogłoszeń z dowozem do domu, lub tzw. rasowych bez metryk. Każde szczenię otrzymuje metryczkę bez względu na ilość urodzonych szczeniąt. Metryka FCI daje gwarancję pochodzenia psa. Szczenię kupujemy u hodowcy, powinniśmy poznać warunki w jakich przebywają maluchy, również poznać ich matkę. Szczenięta powinny być czyste, bez pcheł, czy innych pasożytów. Powinny być zaszczepione, co musi być potwierdzone w książeczce zdrowia psa. Nie mogą nas się bać! Jeżeli uciekają po kątach, nie chcą do nas podejść, piszczą czy gryzą ze strachu, oznacza to że zostały wychowane bez kontaktu z człowiekiem i lepiej zrezygnować z zakupu. W każdym nawet najlepszym miocie zdarzają się szczenięta słabsze czy mocniejsze. Mioty wyrównane zdarzają się rzadko. Dlatego szczenięta powinny mieć różne ceny i jeśli komuś zależy na sukcesach wystawowych wybiera pieska najokazalszego, a co za tym idzie najdroższego. Hodowca powinien nam pokazać wszystkie szczenięta, w miejscu gdzie przebywają, a nie przynosić na rękach jedno szczenię zapewniając, że to właśnie najlepsze z miotu. Hodowca wyposaży nas w pisemne instrukcje dotyczące żywienia, pielęgnacji i wychowania psa, będzie zawsze służył pomocą. Dog średnio dożywa 10 lat i do końca swoich dni powinien przebywać ze swoim właścicielem. Jest bardzo uczuciowy i za miłość odda miłość i całego siebie. Kto raz spróbuje tej miłości już nigdy się z niej nie wyleczy.
CIEKAWOSTKI
Pies ten został obdarzony przydomkiem "Apollo Psów" (Apollo of Dogs). Najwyższym żyjącym psem jest dog niemiecki - arlekin o imieniu Gibson, ma 107 cm .
Scooby-Doo - tytułowy bohater filmu animowanego to dog niemiecki.
Saba - Pies bohaterów "W pustyni i w puszczy" to dog niemiecki maści żółtej.
Ferdynand Wspaniały (autor: Ludwik Jerzy Kern) - to "uczłowieczony" żółty dog niemiecki.
Praktycznie w każdej ekranizacji "Psa Baskerville'ów" (autor: Sir Arthur Conan Doyle) występuje czarny dog niemiecki. Rola ta jednak buduje niewłaściwy wizerunek rasy - dogi niemieckie "dostawały" tę rolę ze względu na wygląd (szczególnie osobników czarnej maści), a nie ze względu na ich łagodny charakter.
Nowo narodzone szczenie doga waży około 60 dkg, w wieku 6 tygodni 6-9 kg, a w dalszym rozwoju przyrost powinien wynosić 1 kg tygodniowo. Roczny dog waży 60 kg i więcej. Takie tempo wzrostu należy do unikalnych w przyrodzie.
|
|
|
|
|
|
